Άρθρο "Αρκούσαν 6 μήνες ΣΥΡΙΖΑ για να πάει δεκαετίες πίσω η χώρα "Τα Νέα της Λευκάδος" 24/7/15

Δρ. Ξενοφώντα Βεργίνη

Αρκούσαν έξι μήνες ΣΥΡΙΖΑ για να πάει δεκαετίες πίσω η χώρα.

Σε προηγούμενα άρθρα υποστηρίζαμε ότι ο Πρωθυπουργός πρέπει να θέσει σε προτεραιότητα τη «σωτηρία της πατρίδος» και όχι την ισορροπία στις αντιμαχόμενες Ομάδες (συνιστώσες) του κόμματός του ! Ζητούσαμε τη διαφύλαξη και συνέχιση του Ευρωπαϊκού προσανατολισμού της Ελλάδος ως υπέρτατο αγαθό, προκειμένου να διασφαλισθούν η ασφάλεια και η προάσπιση των εθνικών συμφερόντων της χώρας.

Η Συμφωνία της 12ης Ιουλίου 2015, αποτελεί ορόσημο στα πολιτικά πράγματα της χώρας, με την προϋπόθεση ότι η Συμφωνία θα περάσει σε επίπεδο εθνικής ομοψυχίας ! Η προϋπόθεση αυτή αποτελεί απαραίτητο και αναγκαίο όρο για την επιτυχή διεξαγωγή και ευτυχή τερματισμό των διαπραγματεύσεων που θα ακολουθήσουν. Γιατί, όλοι οφείλουμε να γνωρίζουμε πως τίποτε μέχρι ώρας δεν έχει οριστικοποιηθεί. Όλα είναι ανοιχτά. Προσθέτω δε ότι δεν αρκεί από μόνη της η Συμφωνία, αλλά απαιτείται από εκεί και πέρα η υλοποίησή της. Γεγονός, που απαιτεί άμεσα σταθερή πολιτική βούληση και παράλληλα, μεσοπρόθεσμα, σύγχρονη οργανωτική και διαχειριστική υποδομή ! Μετά και από όσα συμβαίνουν στο ΣΥΡΙΖΑ (το είχα προβλέψει ως αναμενόμενο) απαιτούνται «ιδιαίτεροι διαχειρισμοί», και μάλιστα κατ’ αποκλειστικότητα, από τον κ. Τσίπρα, προκειμένου να διαφυλαχθείη πολιτική σταθερότητα.

Οι «ιδιαίτεροι χειρισμοί» από πλευράς του Πρωθυπουργού αποτελούν το υπόβαθρο μιας δυναμικής πολιτικής αποφάσεων επανόδου της χώρας στην ομαλότητα, λειτουργίας των θεσμών και των δυνάμεων της αγοράς. Πρέπεινα κερδηθείη εμπιστοσύνη των «εταίρων» και των πολιτών, ώστε να εξουδετερωθούν οι καταστροφικές συνέπειες της άτολμης και ανερμάτιστης πολιτικής που ασκήθηκε επί εξάμηνο από τη Κυβέρνηση. Γιατί, ποιός μπορεί να αμφισβητήσει τις δυσμενείς συνέπειες, σε εθνικό επίπεδο(αξιοπιστία καιφερεγγυότητα της χώρας), σε κοινωνικό επίπεδο(αναστάτωση της κοινωνίας και διαίρεση πολιτών) και ιδιαίτερα σε οικονομικό επίπεδο, κόστος (δισεκατομμυρίων ευρώ) !

Ας μην ξεχνάμε, ότι την τελευταία στιγμή αποφύγαμε (προς το παρόν) το «ατύχημα» της άτακτης χρεοκοπίας ! Η έλλειψη προετοιμασίας, η άγνοια και η αντιφατικότητα των θέσεων (της Ελληνικής αντιπροσωπείας) οδήγησαν τη χώρα σε μεγάλες απώλειες και συγκεκριμένα:

Πρώτον : Είναι γνωστό σε όλους μας, ότι η οικονομία προς το τέλος του 2014 πήγαινε προς σταθεροποίηση και τα «διεθνή κέντρα αποτίμησης» πρόβλεπαν ότι η Ελλάδα θα είχε ανάπτυξη 2,5% ! Δυστυχώς, αυτό ανατράπηκε και τώρα οι προβλέψεις μιλάνε για ύφεση κατά 4% και πλέον. Αυτό σημαίνει ότι το ΑΕΠ θα μειωθεί κατά 11 δις ευρώ. Το ποσό αυτό μπορεί να περιορισθεί στα 8,5 δις ευρώ, λόγω του περιορισμού κίνησης των κεφαλαίων μέσω Τραπεζών.

Δεύτερον : ΤοΔημόσιο Χρέος κατά τις προβλέψεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) όπως δημοσιεύτηκανστα μέσα του 2014 θα αποτελούσε, κατά το 2017, το 152% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ). Σήμερα, όμως οι προβλέψεις ανεβάζουν το Δημόσιο Χρέος στα επίπεδα του 200%! Αυτό σημαίνει ότι το χρέος θα αυξηθεί κατά 90δις περίπου! Τα 50δις από τα 90δις προέκυψαν κατά τον τελευταίο μήνα (Ιούλιο)!

Τρίτον : Για να καλυφθεί το Δημόσιο Χρέος, μετά τη τελευταία αύξηση, πρέπει η χώρα να δανεισθεί 85δις περίπου αντί των 15δις που υπολογίζονταν με βάση τουςοικονομικούς δείκτεςτου 2014 !

Τέταρτον : Ο Δανεισμός γίνεται πιο επιτακτικός όταν : α) Οι τραπεζικές καταθέσεις από 164δις ευρώ που ήταν αρχές Δεκεμβρίου του 2014 περιορίστηκαν στα 120δις ευρώ. Δηλαδή, τα διαθέσιμα των τραπεζών μειώθηκαν πρωτογενώς κατά 44δις ευρώ β) τα γενικά καθαρά έσοδα του κράτους (του Προϋπολογισμού) στο πρώτο 6μηνο του 2015 μειώθηκανκαι τα έσοδα από φόρους είναι λιγότερα απόό,τι υπολογιζόταν κατά 2δις ευρώ γ) το ελληνικό Δημόσιο , παράλληλα, δεν πληρώνει τα χρέη του, ιδιαίτερα προς τον ιδιωτικό τομέα. Σήμερα τα χρέη αυτά του δημοσίου ανέρχονται σε 7δις ευρώ , που σημαίνει ότι η αγορά σιγά – σιγά πεθαίνει αφού φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις στερούνται ρευστότητας με αποτέλεσμα οι συναλλαγές να νεκρώνουν. Υπογραμμίζεται ότι η αναθέρμανση της οικονομίας γίνεται καλύτερα όσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητα κυκλοφορίας του χρήματος, άρα και των συναλλαγών.

Γενικά, η κατάσταση που παρατηρείται στο δημόσιο και ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα κρίνεται άκρως ανησυχητική, αφού η κυβέρνηση προκειμένου να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, δεν πληρώνει τις άλλες υποχρεώσεις του κράτους που έχει προς τα Νοικοκυριά, τις Επιχειρήσεις και τους Οργανισμούς.

Τέλος γίνεται φανερό ότι η πολιτική αυτή,δεν μπορεί να συνεχιστεί επί μακρόν. Χρειάζεται άμεση αλλαγή πολιτικής από πλευράς δαπανών και κυρίως επενδύσεων.Η αλλαγή αυτή μπορεί να προκύψει μόνο όταν θα τελειώσει το θέμα της Συμφωνίας, όταν διασφαλισθεί η πολιτική σταθερότητα και όταν ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών και επιχειρηματικού κόσμου, (εσωτερικά και διεθνώς), προς την ελληνική οικονομία, κυβέρνηση και πολιτεία.Â